5 series met LGBTQ in de hoofdrol

1. RuPaul’s Drag Race: dragqueens, drama en euh … een bibliotheek?

Is RuPaul’s Drag Race de queershow waar het allemaal mee begon? Misschien. Kan je deze iconische serie beschrijven als Project Runway voor dragqueens? In principe wel, maar je doet er de serie én RuPaul zwaar mee tekort. De talentenjacht is nu aan z’n 13de seizoen toe, en heeft veel meer te bieden dan enkele sassy queens die naar de titel “America’s Next Drag Superstar” – en de bijhorende glinsterende kroon – dingen. Sappige oneliners, realitydrama, fashuuuuun, levenslessen waar je écht iets aan hebt, spannende playbackwedstrijden, hilarische roasts, een glimp van de dragcultuur, verbluffende make-up … Ons lijstje is nog lang niet af. Benieuwd? Bekijk de serie. En dan nu: sashay away!

2. Euphoria: Zendaya, maar dan wild en onder de drugs

Misschien gaat de titel wat ver, maar eerlijk? Je kan Euphoria niet beter beschrijven. Deze highschoolteendramareeks van HBO is donker, expliciet en choquerend direct – maar ook mooi, melancholisch en zo schattig dat ‘t pijn doet. Zendaya kruipt in de rol van de suïcidale Rue, en dat doet ze ongelooflijk goed. Rue nam per ongeluk een overdosis. Tijdens haar herstel valt ze voor Jules, een betoverend transmeisje. Maar ze worstelt ook nog met haar verslaving. Euphoria vat perfect samen hoe pijnlijk prachtig het is om een puber te zijn. De cinematografie en soundtrack zijn de kers op de taart. Wedden dat je hier helemaal aan verslingerd raakt?

3. Young Royals: God save the queer

Een queer met blauw bloed? Yaaaasss queen. Wij zijn alvast grote fans van Young Royals. De serie draait om Wilhelm, een Zweedse prins in zijn tienerjaren, die door zijn koninklijke moeder naar een elitekostschool werd verscheept. Daar ontdekt hij dat hij gevoelens heeft voor Simon, een van de andere leerlingen. Wat deze serie anders maakt? Het is allemaal zo écht. De acteurs zijn echte tieners. Met echte puisten. En dat de liefdesscènes zo intiem in beeld worden gebracht, in het Zweeds, maakt het plaatje voor ons helemaal af.

4. Special. Homo en gehandicapt. En laat zich niet doen.

Jong en homo zijn, da’s een uitdaging. Maar jong, homo én gehandicapt zijn? Da’s nog iets helemaal anders. Voor Ryan O’Connell – die Special bedacht, schreef en erin meespeelt – lijkt die combo daarentegen geen probleem. Je krijgt zo’n luchtige, gevatte kijk op Ryans dagelijkse leven dat je gewoon wilt blijven kijken. Zelfs wanneer hij door een sekswerker wordt ontmaagd – een beetje awkward, maar ook zó lief. Onvervalst: dat is hoe je de personages het best beschrijft. Dus kijk en leer. Alsjeblieft.

5. Waan je even in een balzaal in de late jaren 80 met Pose

Is fashion uit de jaren 80 helemaal jouw ding? Dan mag je Pose niet missen. Maar de serie heeft nog veel meer te bieden. Zoals een aanstekelijke blik op de opkomst van de ballroom scene in het New York van eind jaren 80. Jep, mét vogue hands en schoudervullingen, op een soundtrack van Donna Summer. Het hoofdpersonage? Blanca, oprichtster van House of Evangelista. We zien hoe zij en haar kinderen opboksen tegen de aidscrisis, transfobie, seksisme en racisme. Pose zoomt in op transseksualiteit, en voegt ook de daad bij het woord. Want nog nooit in de geschiedenis van de tv-fictie speelden er zoveel transpersonen in één cast. Meer redenen heb je niet nodig om te beginnen bingen.